Opis szczegółowy

Errai
ścieżka dźwiękowa przestrzennej kompozycji audiowizualnej
Trębacz Ewa
Opis
Koncepcja Errai polega na zetknięciu przestrzeni i osobowości artystycznych. Całość przestrzeni fizycznej i percepcyjnej utworu traktowana jest jako pudło rezonansowe jednego rozszerzonego instrumentu, z publicznością usytuowaną w jego wnętrzu.
Proces tworzenia warstw audio rozpoczął się serią nagrań w technice ambisonics w przestrzeniach wybranych ze względu na ich unikalne właściwości akustyczne. Zadaniem improwizujących artystów (duet sopranu i waltorni) jest eksploracja akustycznego i artystycznego potencjału tych przestrzeni. W wykonaniu koncertowym warstwa live stanowi specyficzną odpowiedź na ten proces, będąc punktem odniesienia wobec ,,tu i teraz" w metaforycznej podróży przez warstwy pamięci.
Podczas gdy dźwięk wypełnia (a nawet rozszerza) całą fizyczną przestrzeń, w której odbywa się wykonanie utworu, warstwa wizualna (projekcja wideo i światło) stanowi jej kontrapunkt, skupiając się na wybranych momentach i zdarzeniach. Poprzez dualizm tego, co rzeczywiste, i tego, co urojone, fizyczna obecność i halucynacja współistnieją jako immanentne części tego samego doświadczenia.
Ewa Trębacz (tekst w książce programowej „Warszawskiej Jesieni” 2009)
Utwór powstał we współpracy z Josiah Boothby (waltornia) i Anną Niedźwiedź (sopran) oraz Robertem Sową (warstwa wizualna: animacja światła). Warstwa elektroniczna utworu została zrealizowana w ambisonics przez Ewę Trębacz w Center for Digital Arts and Experimental Media (DXARTS), University of Washington. Wersja stereo UHJ i postprodukcja (2013) została zrealizowana przez Ewę Trębacz z wykorzystaniem pakietu oprogramowania ATK (autorzy: Joseph Anderson, Joshua Parmenter i Juan Pampin; pakiet powstał dzięki wsparciu ze strony DXARTS, University of Washington).
Współtwórcy
Trębacz Ewa | kompozytor | |
Trębacz Ewa | wykonawca | |
Boothby Josiah | wykonawca | |
Niedźwiedź Anna | wykonawca | |
Sowa Robert | projekcje video |
Źródła
Wydarzenie | Warszawska Jesień |
Data wydarzenia | 2009-09-19 |
Miejsce wydarzenia | Warszawa |
Sala/obiekt | Hala Najwyższych Napięć Instytutu Energetyki |
Wydawca | POLMIC / Polskie Radio SA |
Tytuł nośnika | Muzyka Polska Dzisiaj – Portrety Współczesnych Kompozytorów Polskich - Ewa Trębacz |
Rok_wydania | 2013 |
Nr wyd. | polmic 097 / PRCD 1749 |
Typ nośnika | CD |
O zbiorach
Archiwum Cyfrowe POLMIC uruchomione zostało w listopadzie 2014 roku. Jednym z impulsów, który zadecydował o jego powstaniu, był europejski projekt MINSTREL: Music Network Supporting Trans-national exchange and dissemination of music Resources at European Level, realizowany w latach 2012-2015. Polskie Centrum Informacji Muzycznej jako jedna z 12 instytucji muzycznych był partnerem w projekcie, którego efektem jest także międzynarodowa, internetowa platforma prezentująca archiwalne materiały muzyczne organizacji biorących w nim udział.
W Archiwum Cyfrowym POLMIC udostępniane są w postaci zdygitalizowanejwybrane fotografie, partytury i nagrania ze zbiorów archiwalnych i dokumentacyjnych Związku Kompozytorów Polskich / Polskiego Centrum Informacji Muzycznej. Ich liczba będzie się zwiększać wraz z postępem procesu digitalizacji.
FOTOGRAFIE
1. Początkowe lata działalności Związku Kompozytorów Polskich (zjazdy, spotkania, władze)
2. Fotografie portretowe artystów związanych ze środowiskiem muzycznym (zwłaszcza w okresie powojennym)
3. Dokumentacja fotograficzna Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (1956-90)
PARTYTURY
W zbiorach Archiwum Cyfrowego POLMIC udostępnione są przede wszystkim zeskanowane obrazy kserokopii rękopisów utworów autorstwa członków Związku Kompozytorów Polskich(zwłaszcza kompozycji, które nigdy nie zostały wydane w profesjonalnych wydawnictwach).
NAGRANIA DŹWIĘKOWE
W zbiorach Archiwum Cyfrowego POLMIC udostępnione są przede wszystkim nagrania dokonywane podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” – od początku istnienia festiwalu (zwłaszcza analogowe rejestracje z lat 1956-90), a także nagrania z innych koncertów organizowanych przez Związek Kompozytorów Polskich. Większość z prezentowanych (w całości) nagrań nigdy nie została wydana komercyjnie lub ukazała się we własnych edycjach Związku Kompozytorów Polskich, dystrybuowanych w ograniczonym nakładzie.