Opis szczegółowy

Spettro
na skrzypce, fortepian i orkiestrę symfoniczną
Zawadzka-Gołosz Anna
Opis
Spettro (po włosku: widmo) na skrzypce, fortepian i orkiestrę symfoniczną jest utworem jednoczęściowym, formalnie zintegrowanym w warstwie orkiestrowej i partii instrumentów solowych. Tak więc obecność instrumentów solowych nie oznacza tu formy koncertu, narracja zmierza do zbudowania „jednego instrumentu”. Utwór poświęcony został pamięci mojego Brata, zmarłego tuż po ukończeniu utworu.
Materia tej kompozycji balansuje na granicy realności brzmień i ich jakby wariantywnych, „widmowych” postaci. Podjęta została tu też próba poprowadzenia „narracji rezonansu”, co otwarło przestrzeń dla narracji barwy i narracji „stanów nieustalonych” - pomiędzy zanikaniem dźwięku do ciszy i wyłanianiem się dźwięku z ciszy. Koegzystują one obok bardzo konkretnych strukturalnie, harmonicznie i rytmicznie faz. Zamysł ten pozwala projektować przestrzeń z ruchem narracji pomiędzy „bliżej - dalej”, „realnie - widmowo”.
Sposób potraktowania instrumentów balansuje pomiędzy tradycyjnym a niekonwencjonalnym; do techniki fortepianowej wprowadzone zostały nowe sposoby gry: m.in. „quasi-pizzicato” i cały zestaw „bezdźwięcznych” fraz jak - glissando-arpeggio, tremola czy pojedyncze efekty wydobywane z powierzchni klawiatury końcami palców bądź paznokciami. Skrzypce poszerzają z jednej strony przestrzeń kolorystyczną fortepianu, z drugiej zaś - rozszerzają, przedłużają akustycznie własną brzmieniowość o fortepianowy rezonans. Do orkiestry wprowadzone zostały „pseudo-instrumenty” w postaci arkuszy papieru.
Anna Zawadzka-Gołosz (2014)
Współtwórcy
Instytut Muzyki i Tańca | dofinansowanie | |
Moś Marek | wykonawca | |
Polska Orkiestra Radiowa | wykonawca | |
Zawadzka-Gołosz Anna | kompozytor | |
Związek Kompozytorów Polskich | zamówienie | |
Różański Piotr | wykonawca | |
Sławek Maria | wykonawca |
Źródła
Wydarzenie | Generacje XVI |
Data wydarzenia | 2013-02-24 |
Miejsce wydarzenia | Warszawa |
Sala/obiekt | Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego |
Wydawca | POLMIC / Polskie Radio SA |
Tytuł nośnika | Muzyka Polska Dzisiaj – Portrety Współczesnych Kompozytorów Polskich - Anna Zawadzka-Gołosz |
Rok_wydania | 2013 |
Nr wyd. | polmic 093 / PRCD 1745 |
Typ nośnika | CD |
O zbiorach
Archiwum Cyfrowe POLMIC uruchomione zostało w listopadzie 2014 roku. Jednym z impulsów, który zadecydował o jego powstaniu, był europejski projekt MINSTREL: Music Network Supporting Trans-national exchange and dissemination of music Resources at European Level, realizowany w latach 2012-2015. Polskie Centrum Informacji Muzycznej jako jedna z 12 instytucji muzycznych był partnerem w projekcie, którego efektem jest także międzynarodowa, internetowa platforma prezentująca archiwalne materiały muzyczne organizacji biorących w nim udział.
W Archiwum Cyfrowym POLMIC udostępniane są w postaci zdygitalizowanejwybrane fotografie, partytury i nagrania ze zbiorów archiwalnych i dokumentacyjnych Związku Kompozytorów Polskich / Polskiego Centrum Informacji Muzycznej. Ich liczba będzie się zwiększać wraz z postępem procesu digitalizacji.
FOTOGRAFIE
1. Początkowe lata działalności Związku Kompozytorów Polskich (zjazdy, spotkania, władze)
2. Fotografie portretowe artystów związanych ze środowiskiem muzycznym (zwłaszcza w okresie powojennym)
3. Dokumentacja fotograficzna Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (1956-90)
PARTYTURY
W zbiorach Archiwum Cyfrowego POLMIC udostępnione są przede wszystkim zeskanowane obrazy kserokopii rękopisów utworów autorstwa członków Związku Kompozytorów Polskich(zwłaszcza kompozycji, które nigdy nie zostały wydane w profesjonalnych wydawnictwach).
NAGRANIA DŹWIĘKOWE
W zbiorach Archiwum Cyfrowego POLMIC udostępnione są przede wszystkim nagrania dokonywane podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” – od początku istnienia festiwalu (zwłaszcza analogowe rejestracje z lat 1956-90), a także nagrania z innych koncertów organizowanych przez Związek Kompozytorów Polskich. Większość z prezentowanych (w całości) nagrań nigdy nie została wydana komercyjnie lub ukazała się we własnych edycjach Związku Kompozytorów Polskich, dystrybuowanych w ograniczonym nakładzie.