Opis szczegółowy

BIS*JOKE
na perkusję i fortepian
Pstrokońska-Nawratil Grażyna
Opis
BIS*JOKE, miniatura o charakterze wirtuozowskim na perkusję i fortepian, opiera się na wypracowanej przeze mnie metodzie „przesuwania struktur”. BIS nawiązuje do permanentnego powtarzania nieznacznie przekształcanej struktury, JOKE sugeruje, aby wykonawcy, pomimo dość karkołomnego dialogu, zachowali do końca dobry humor. Utwór należy grać możliwie najszybciej i najprecyzyjniej.
Grażyna Pstrokońska-Nawratil (tekst w książce programowej „Warszawskiej Jesieni” 1987)
O zbiorach
Archiwum Cyfrowe POLMIC uruchomione zostało w listopadzie 2014 roku. Jednym z impulsów, który zadecydował o jego powstaniu, był europejski projekt MINSTREL: Music Network Supporting Trans-national exchange and dissemination of music Resources at European Level, realizowany w latach 2012-2015. Polskie Centrum Informacji Muzycznej jako jedna z 12 instytucji muzycznych był partnerem w projekcie, którego efektem jest także międzynarodowa, internetowa platforma prezentująca archiwalne materiały muzyczne organizacji biorących w nim udział.
W Archiwum Cyfrowym POLMIC udostępniane są w postaci zdygitalizowanejwybrane fotografie, partytury i nagrania ze zbiorów archiwalnych i dokumentacyjnych Związku Kompozytorów Polskich / Polskiego Centrum Informacji Muzycznej. Ich liczba będzie się zwiększać wraz z postępem procesu digitalizacji.
FOTOGRAFIE
1. Początkowe lata działalności Związku Kompozytorów Polskich (zjazdy, spotkania, władze)
2. Fotografie portretowe artystów związanych ze środowiskiem muzycznym (zwłaszcza w okresie powojennym)
3. Dokumentacja fotograficzna Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (1956-90)
PARTYTURY
W zbiorach Archiwum Cyfrowego POLMIC udostępnione są przede wszystkim zeskanowane obrazy kserokopii rękopisów utworów autorstwa członków Związku Kompozytorów Polskich(zwłaszcza kompozycji, które nigdy nie zostały wydane w profesjonalnych wydawnictwach).
NAGRANIA DŹWIĘKOWE
W zbiorach Archiwum Cyfrowego POLMIC udostępnione są przede wszystkim nagrania dokonywane podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” – od początku istnienia festiwalu (zwłaszcza analogowe rejestracje z lat 1956-90), a także nagrania z innych koncertów organizowanych przez Związek Kompozytorów Polskich. Większość z prezentowanych (w całości) nagrań nigdy nie została wydana komercyjnie lub ukazała się we własnych edycjach Związku Kompozytorów Polskich, dystrybuowanych w ograniczonym nakładzie.